We krijgen steeds meer kennis over het gedrag van de natuur. Bijvoorbeeld door het Backster effect, the field theory en de hierop aansluitende vondsten van Dr. Victor Grebennikov en Dr. O. Ed Wagner. Maar ook door de fibinacci sequence (reeks) en de gouden spiraal. Hier wil ik verder op ingaan op deze pagina.
Vanaf de ontdekking in januari 1988 tot heden is een voorheen onbekend type niet-elektromagnetische golf onderzocht en fundamenteel bevonden voor de groei en ontwikkeling van planten. Deze golven lijken unieke longitudinale golven met lage snelheid te zijn die door planten reizen, door lucht, andere materie en door het vacuüm van de ruimte. In feite lijken ze specifiek geassocieerd te zijn met het vacuüm van de ruimte dat alles doordringt. Het bewijs tot dusver lijkt erop te wijzen dat deze golven de factor zijn die het leven en het universum zelforganiserend maakt (O. Ed Wagner 1999).
De leugendetector test en organisch materiaal
Dr. Cleve Backster
Cleve Backster was een wetenschapper die de leugendetector gebruikte om de respons van onder andere planten te meten. Bekijk deze video om te zien welke geweldige resultaten hieruit voortkwamen.
Geometrie in de natuur
Een van de meest bekende geometrische vormen is de Gouden ratio, die voortkomt uit de fibinacci sequence (reeks). Velen hebben zich verbaasd hoe de natuur de fibinacci sequence reproduceert in veel verschillende vormen. De natuur gebruikt de hieruit voorkomende golden ratio als uitgangspunt voor groei.
De natuur lijkt altijd geometrische perfectie te maken.
In onderstaand filmpje wordt uitgelegd hoe dit werkt:
Bijen gedrag
Dokter Viktor Grebennikov
Doktor Viktor Grebennikov heeft langere tijd bijen bestudeerd. Na enkele jaren de bijen aan zijn huis te hebben bezien, zag hij het volgende patroon:
Doctor Viktor Grebennikov ondervond dat jonge bijen, die voor het eerst op pad gaan. Vaak niet goed op lijken te letten waar de opening is van het huis die de andere bijen gebruikten om naar de bijenkorf te gaan.
Uren later komen deze bijen terug en kunnen de ingang niet meer vinden. Na lang te zoeken naar de opening bij het huis, en een huis in de buurt wat er hetzelfde uitziet, geven deze jonge bijen het op.
Tegen de avond proberen deze bijen door de halve meter dikke solide muur heen te vliegen. Ze rammen zichzelf als het ware tegen de muur aan. Dit doen ze op de exacte plek waar de bijenkorf aanwezig is aan de andere kant van de muur.
Hoe weten deze bijen waar de bijenkorf zich bevindt aan de andere kant van de muur?
Je kunt dit niet verklaren met feromonen. Vaak wordt aangenomen dat bijen de korf of hun koningin vinden door het ruiken van de feromonen van de koningin. Dit kan dit fenomeen niet verklaren want die komen niet door de muur. Je kunt het ook niet verklaren met elektromagnetische signalen omdat deze tevens niet door de muur komen.
Het lijkt erop dat iets worden uitgezonden vanuit de bijenkorf. Oftewel Waves.
Plantenfysiologie
Hoe kan het dat water dat wordt opgenomen in de wortels van een boom tot in de top van de boom reist?
Tot op de dag van vandaag is dit niet duidelijk. Ik kan het weten. Tijdens mijn tijd als plantenfysiologie docent is het me nooit gelukt het antwoord op deze vraag te vinden.
Of is het antwoord op deze vraag al gevonden? Maar nooit in de studieboeken gepubliceerd? En dus niet aangekomen bij docenten zoals mijzelf. Zijn de boeken en internet pagina’s die ik toen gebruikte onwetend over bepaalde kennis die al jaren bestaat. Kennis die al sinds de jaren 80 is verworven. Maar nooit algemeen geaccepteerd.
Dit is wat Dr. O. Ed Wagner (1930-2017) heeft ondervonden.
5 jaar Les gegeven op California State Polytechnic University
Gewerkt bij Oak Ridge National Laberatories in Tennessee.
Diploma electrical engineering van de University of Dayton
Ph. D in fysica
Vanaf de ontdekking in januari 1988 tot op heden is een onbekend type niet-elektromagnetische golf onderzocht en fundamenteel bevonden voor de groei en ontwikkeling van planten.
Deze golven lijken unieke longitudinale golven met lage snelheid te zijn die door planten reizen, door lucht, andere materie en door het vacuüm van de ruimte. Het bewijs tot dusver lijkt erop te wijzen dat deze golven de factor zijn die het leven en het universum zelforganiserend maakt (Wagner 1999).
Wagner noemde deze golven W Waves. Zijn experimenten laten zien dat deze golven de structuur van de plant bepalen, de sapstroom vergemakkelijken en zorgen voor de reactie van een plant op zwaartekracht en licht.
Deze golven geven niet alleen een verklaring voor het waarnemen van zwaartekracht, maar ook hoe het signaal wordt geïmplementeerd om veranderingen in de plant te veroorzaken.
De ontwikkeling van planten wordt bepaald door de gegevens die zijn opgeslagen in de genen van het zaad. Een organisme dat zich aan het ontwikkelen is wordt door deze genen gecodeerd op de omgeving. Het lijkt erop dat W-waves een aanzienlijk deel uitmaken van de milieudruk die op planten wordt uitgeoefend.
Het hak experiment
Wagner heeft een belangrijk experiment gedaan waarbij hij het bestaan van een nieuw soort wave aantoonde. Hieronder zijn zijn bevindingen beschreven:
“Eén experiment leverde een bijzonder krachtig argument op voor de golven, zoals blijkt uit sondes. Ik plaatste twee sondes van anderhalve meter uit elkaar in de stammen van bomen van ongeveer tien meter hoog. Ik heb deze twee sondes via een geaarde coaxkabel aangesloten op een strip chart recorder met een ingangsimpedantie van 10 megohm. Ik hakte toen met een houthakkersbijl in de voet van de boom (of verwondde de boom anders snel). De golfpuls ging omhoog langs de twee sondes die signalen produceerden op de strip chart recorder die me een eerste maat gaven voor de golfsnelheid. Het signaal ging omhoog, de boom werd weer teruggekaatst en de tijd van aankomst bij de bovenste sonde werd opnieuw geregistreerd op de stripkaartrecorder. Het kennen van de hoogte van de boom leverde toen nog een andere maat voor de golfsnelheid. De golfpuls ging door de boom en registreerde het passeren ervan op de onderste sonde en ik kon de snelheid een derde keer berekenen met één bijl. Alle drie de metingen leverden dezelfde snelheid op (Wagner 1995 p. 19)! De experimenten werden vele malen herhaald met vergelijkbare resultaten. De golven reisden veel te langzaam voor geluidsgolven, maar veel te snel voor ionenbewegingen. Er werd waargenomen dat het verwonden van één boom vertraagde elektrische veranderingen veroorzaakte van sondes in een of twee nabijgelegen bomen. Zo kan men de snelheid van de golf meten.” – Dr. O. Ed Wagner
”Ik ontdekte dat een laagfrequente spectrumanalysator unieke frequenties gaf die ook gevonden konden worden door internodale afstanden te meten en frequenties (f) te berekenen met behulp van de vooraf bepaalde snelheid (v) voor de golven (f = v / l; l is golflengte die tweemaal een is internodale afstand zoals reeds uitgelegd). Ik mat de snelheid van de golven door bomen te verwonden en de veranderingen in de uitgangsspanning van sondes boven de wonden te observeren als functie van de tijd.” (Wagner 1988).
De tijd op de x as is de geschatte tijd vanaf het punt dat de bijl de boom raakte. Alle drie de bomen waren ponderosapijnbomen (Pinus ponderosa) van bijna 10 m hoog.
De verstreken tijd tussen de twee met pijlen gemarkeerde storingen werd gebruikt om de snelheid van W-golven tussen bomen te berekenen.
De normale vertragingen in respons werden opgeheven door het gebruik van de twee duidelijke storingen (Wagner 1989).
Deze w waves, reizen door bijvoorbeeld, planten, lucht en water. Wagner heeft gemeten dat de W. Waves ongeveer 91 cm per seconden afleggen door de bomen. W waves leggen ongeveer 762 cm af per seconde door de lucht.
Feromonen
Dit fenomeen heeft niets met feromonen te maken. Een veel geloofde theorie over plantencommunicatie is dat het via feromonen zou gaan.
Internodale afstanden (node points) en staande golven
In januari 1988 werden snel kleine cilindrische blokken van de voet van kleine bomen gesneden, de schors werd daarna geschild en vervolgens werd het blok op elektrische spanningen gecontroleerd. Met behulp van een sonde aan de onderkant van het blok als referentie, heeft O. Ed Wagner het blok onderzocht.
Een bijna sinusvormig (met afstand tot het monster) spanningspatroon ontwikkelde zich langzaam binnen een paar minuten na het snijden en verdween vervolgens in ongeveer twintig minuten. Hij geconcludeerde dat unieke staande golven de patronen produceerden als gevolg van reflecties van de afgesneden uiteinden van de monsters (Wagner 1988).
Wat zijn staande golven?
Dr. O. Ed Wagner geloofd dat w waves ‘Standing waves’ zijn.
Onderstaand vindt je enkele filmpjes in het engels die je kunnen helpen om staande golven te begrijpen. Scrol naar beneden voor enkele Nederlandstalige filmpjes.
Nu in het Nederlands:
Internodale afstanden
Internodale afstanden zijn belangrijk bij het verklaren van deze w waves in bomen. Deze internodale afstanden zijn de punten die w waves gebruiken als communicatiemechanisme. Zoals in de filmpjes word uitgelegd zijn Node’s de punten waar de golf niet beweegt.
Enkele duizenden internodale afstanden werden gemeten van deze w waves (Wagner 1990)
Dr. O. Ed Wagner heeft aangenomen dat de internodale afstanden van planten worden bepaald door een halve golflengte van een staande golf.
Cel lengtes
Cel lengtes lijken een zeer belangrijke rol te spelen bij zwaartekracht. Over het algemeen zijn verticale cellen gemiddeld langer dan horizontale cellen. Het lengteverschil geldt ook voor de internodale afstanden van planten (Wagner 1990, 1996).
Uit de tot nu toe verkregen cel lengtegegevens blijkt dat sommige cellen van bepaalde boomsoorten anders groeien dan andere. In sommige bomen zijn de horizontale cel lengtes bijna hetzelfde voor zowel verticaal als horizontaal. De gemiddelde lengte van de verticale cellen is echter nog steeds ten minste ongeveer 10% groter dan de horizontale lengtes
Gemiddelde horizontale en verticale cel lengtes
“Bij het vergelijken van gemiddelde horizontale en verticale lengtes in planten werden wederzijdse van deze lengtes genomen. Vervolgens werden deze wederzijdse waarden vermenigvuldigd met een snelheid (96 cm / s) gedeeld door twee om een frequentie te geven. Zo kan men de frequentie van voorkomen versus frequentie in Hertz plotten, wat een frequentieverdeling oplevert. Voor een bepaalde hoekoriëntatie van vezels van een bepaalde soort werden gemiddelden en standaardafwijkingen van de frequenties verkregen.” Wagner
Verdelingen van verticale (boven) en horizontale xyleemcellengten omgezet in frequentie van cellen (respectievelijk genomen uit de stam en een tak) van een drie meter hoge ponderosa-den.
Uitgaande van de verhouding tussen het gemiddelde van de horizontale waarden en het gemiddelde van de verticale waarden werd ondanks de grote standaardafwijkingen van de individuele grootheden 1,50 (exact) gegeven. Deze verhouding was een verrassing omdat het ook voorkwam bij het nemen van vergelijkbare verhoudingen afgeleid van gemiddelde afstanden op andere planten, waaronder naaldafstanden op bomen.
”Meestal gaven de verhoudingen van gemiddelde horizontale frequenties tot het overeenkomstige verticale gemiddelde zeer unieke verhoudingen zoals 3,0, 1,66, 1,5, 1,33 en 1,25 die zich herhaalden van soort tot soort (Wagner 1996) (tabellen 1 en 2).
Dit zijn verhoudingen van kleine gehele getallen. In de grafiek is de corresponderende verhouding voor cel lengten precies 1,50. Deze berekende verhoudingen bleken unieke snelheidsverhoudingen (of gemiddelde frequentieverhoudingen) te zijn nadat ik ze had vergeleken met verhoudingen van werkelijk gemeten snelheden.” (Wagner, 1995, 1996)
Uit de metingen van Wagner blijkt dat de verticale W-golfsnelheden in planten groter zijn dan de horizontale snelheden (Wagner 1996).
Merk op dat voor een gegeven frequentie een golflengte groter is voor een grotere snelheid (golflengte is gelijk aan snelheid gedeeld door frequentie).
Meer dan 300 verticale cel lengtes werden bemonsterd van xyleemoppervlakken van elk van de vermelde boomsoorten.
Wederzijdse waarden van deze lengtes werden genomen en vervolgens werden deze gemiddeld. Hetzelfde werd gedaan voor de horizontale (en voor tussenliggende hoeken zoals besproken in de tekst).
De verhoudingen van de horizontale gemiddelden tot de verticale gemiddelden werden vervolgens hierboven vermeld. Sommige verhoudingen komen overeen met die van vergelijkbare verhoudingen voor internodale afstanden (bijvoorbeeld tabel 2).
De verhoudingen hier kunnen te wijten zijn aan verschillen in snelheid tussen verticaal en horizontaal of aan verschillen in frequentiegemiddelden zoals aangegeven in tabel 1 voor gegevens afkomstig van lengtes van xyleemcellen.
Conclusies
Plantengenetica zijn van nature verbonden met W-waves. W waves die de plantstructuur helpen begeleiden. De reactie op de zwaartekracht lijkt af te hangen van de plantensoort die de genetische betrokkenheid aangeeft, welk deel van de plant erbij betrokken is en andere factoren.
De mate waarin zwaartekracht optreed in de houtvaten (water vervoerende leidingen) van grote bomen is afhankelijk van de snelheden en frequenties van w waves (golven) tussen de internodale afstanden. De internodale afstanden zijn overeenkomstig met de cel lengtes.
Het lijkt erop dat een groeiende stengel van een plant werkt als een wegwijzer die afgestemd is op de frequentie en snelheid van de W waves.
Hierbij wordt de richting aangegeven op basis van eigenschappen van de wegwijzer, bepaald door de snelheid en frequentie van de W waves die erdoorheen gaan.
Een stengel van een plant groeit in een bepaalde hoek afgestemd op de golflengtes van de w waves. Hij past de internodale afmetingen, cel lengtes en breedtes hierop aan.
Wanneer de stengel zich zo beweegt, voldoet de structuur niet meer. Dus wordt stroomsterkte geproduceerd evenals plantengroei toezichthouders, reactiehout en andere effecten om dit te corrigeren.
Dr. O. Ed Wagner vergelijkt iedere cel of internodale afstand graag met een radioantenne. Als een antenne niet de juiste lengte heeft voor een bepaalde transmissiefrequentie. Dan worden er grote amplitude staande golven geproduceerd in de transmissielijn naar de antenne. Dit resulteert erin dat er zeer weinig vermogen over blijft voor de antenne voor het verspreiden van straling.
Zetmeel in plantencellen en W waves
In het verleden is waargenomen dat zetmeelverlies in een plant iets te maken heeft met de reactie van een plant op de zwaartekracht.
De verplaatsing door van deze stoffen naar het ene uiteinde of de zijkant van een cel kan cellen verkorten voor de golven. Hierdoor wordt de W wave (golf) snelheid verhoogd. Het is waarschijnlijk dat bepaalde stoffen sterker op elkaar inwerken dan andere. Dus hun aanwezigheid of gebrek zou een groot effect hebben op de reactie van zwaartekracht.
Horizontale vs verticale takgroei
Een van de meest interessante observaties die Wagner deed, was dat veel planten takken hebben, die richting de grond lijken te groeien in discrete hoeken.
Dit soort gedrag kan alleen worden verklaard als een wave – fenomeen. Blijkbaar zijn de gemiddelde frequenties toegestaan door kwantumachtige regels om slechts met een bepaald vast bedrag te veranderen. Voor elke hoek blijkt er een complete set frequenties (en / of snelheidsbereik) te zijn die zorgen voor een set van bepaalde cellengtes of internodale afstanden.
Bij de golfbenadering is er een reeks golflengten voor elke discrete hoek die een stam maakt. (Wagner 1997).
De lengteveranderingen van de delen zorgen ervoor dat de plant gaat corrigeren. Bijvoorbeeld om te corrigeren totdat het weer in overeenkomst is met de oorspronkelijke set golflengten.
Microzwaartekracht komt overeen met horizontaal en volledige zwaartekracht met verticaal. We nemen aan dat hoe meer horizontaal de groei is, hoe minder de invloed van de zwaartekracht.
Samenvatting
Samenvattend: in de golf (wave) benadering van de reactie van een plant op de zwaartekracht, worden specifieke celafmetingen en internodale afstanden geassocieerd met een reeks golflengten voor elke hoek die het plantendeel maakt met het zwaartekrachtveld. Bij nieuwe groei moet de plant de golfregels naleven.
De gegevens lijken erop te wijzen dat de staande golven een sjabloon of patroon vormen voor celgroei.
De dichtheid van W waves in planten
De gegevens geven tot dusver aan dat de hoogste spanningen in de herfst worden geregistreerd. Tests in het vroege voorjaar gaven minder dan 100 mv aan. Een test in mei 1997 leverde spanningen op van maximaal 500 mv. De energetische processen die worden aangegeven door de relatief hoge vermogensdichtheden suggereren dat sapstroom en andere plantprocessen energetische processen zijn in plaats van de bijna passieve processen die door plantenfysiologen worden voorgesteld.
Het bewijs geeft aan dat planten enkele van de zeer basale regels onthullen waarmee het universum draait (Wagner 1999).
Het nieuwe normaal
Waar men vroeger verbaasd was over bepaalde effecten van de wereld. Zoals magnetisme Is nu bewezen dat er volledige nieuwe … zijn die we kunnen zien in de natuur om ons heen.
Stel je voor dat een persoon vroeger rondliep met wandelstok of meetstok met metalen punt. En de stok trekt een zeilsteen aan. (een magnetisch geladen steen).
Deze persoon moet heel erg verbaasd zijn over het feit dat zijn stok deze steen aantrok. Zonder kennis over de wetenschappelijke verklaring, zal deze man niet hebben geweten hoe dit kan.
Op dit moment zien we verschillende fenomenen die we kunnen verklaren. Laten we deze kennis implementeren in onze dagelijkse levens. En kijken wat dit voor ons kan betekenen!
”Scientists are supposed to be open-minded to discovery, but if you come up with something that is contrary to scientific religion, it’s hard to get through to them.“ Dr. O. Ed Wagner
Bronnen
https://psi-encyclopedia.spr.ac.uk/articles/cleve-backster
Plant Geometry and Wave Cosmology- Wisdom Teachings with David Wilcock August 20, 2018S30:Ep2
Mysterious Biological Fields – Wisdom Teachings with David Wilcock. S30:Ep334 minsAugust 27, 2018